
‘Zelfs voor mijn familie schaamde ik me voor mijn gebit’
‘Zelfs voor mijn familie schaamde ik me voor mijn gebit’
Een mooi gebit kun je zien als statussymbool. Het staat voor gezondheid, welvaart – want je kunt je een tandartsbehandeling veroorloven – en schoonheid. Wanneer je hier niet aan voldoet, kan dat gepaard gaan met behoorlijk wat schaamte. Dat ervoer ook Patrick (34). ‘Al jaren lachte ik met mijn hand voor mijn mond. Als ik praatte, mompelde ik. Wanneer je daar dag in, dag uit mee bezig bent, heeft een gebit een enorme invloed op je dagelijks leven.’

Ongeluk
Als jonge jongen fietste Patrick graag op een BMX-fietsje. Dagen was hij ermee in de weer, crosste door het bos dat vlakbij lag en ging ermee naar school. ‘Ongelukjes waren mij dan ook niet vreemd’, vertelt hij. ‘Ik kwam zo vaak met schrammen of blauwe plekken thuis. Maar wat wil je ook, ik liep continu te stunten. Het interesseerde me niet zo dat ik daar wel eens wat aan overhield. En zo kwam ik een keer behoorlijk naar terecht, waarbij ik met mijn mond op mijn stuur viel.’
Geen pijn
In eerste instantie leek er niet zoveel aan de hand. Natuurlijk was het even schrikken, maar na een paar dagen waren de meeste wonden wel geheeld. ‘Het was pas na een langere periode dat mijn hoektand en naastgelegen kies van kleur veranderden. Eerst viel het me niet op, en als zestienjarige had ik ook niet veel op met de tandarts. Eerlijk gezegd liet ik het er ook gewoon een beetje bij zitten. Ik had er toch geen last van of pijn aan.’
Spijt
‘Twee jaar later ging ik studeren en vond ik het toch eens tijd worden om weer eens de tandarts te bezoeken. Het donkere randje langs mijn tand en de verkleuring vond ik ook niet mooi, zo wilde ik liever niet mijn nieuwe leven instappen. Maar de tandarts zei dat de tand niet dood was, en dat ik op zich er wel mee door kon. Ik heb toen niet aangedrongen er iets aan te doen. Achteraf heb ik daar nog wel eens spijt van. Want jaren later, toen de tand en kies wél begonnen af te sterven, was ik de dupe van die keuze.’
Zichtbaar gebit
‘Het zag er niet uit’, glimlacht Patrick zuur. ‘Als je praat, lacht, gaapt, je tanden zijn continu in zicht. Probeer maar eens zelfverzekerd iemand te versieren als je weet dat je tanden behoorlijk verkleurd zijn. Dat lukt niet. Op een gegeven moment moesten de tand en kies eruit. Helaas had ik op dat moment weinig klussen, als zelfstandige heb je soms moeilijke fases. Geld ophoesten voor een implantaat, dat zat er voor mij niet in. Zo heb ik een jaar met een gapend gat rondgelopen.’
Schaamte
‘Ik schaamde me. Zo simpel is het. Ik dacht dat iedereen zou denken dat ik onverzorgd was, dat ik mijn gebit niet verzorg. Netwerken voor mijn bedrijf deed ik alleen nog online. Zelfs voor mijn familie schaamde ik me, zo ging ik liever niet naar verjaardagen. Mijn moeder wees me op de mogelijkheid me in het buitenland te laten behandelen. Zo ben ik bij IM medical travel terechtgekomen.’
Deskundig en vriendelijk
‘Naast een grote deskundigheid ervoer ik ook een ontzettend veel vriendelijkheid en begrip. Niemand veroordeelde me over mijn klacht, maar iedereen dacht juist heel erg met me mee. Dat heb ik als ontzettend prettig ervaren. Natuurlijk is een tandimplantaat niet goedkoop, maar op deze manier heb ik toch mijn gebit de aandacht kunnen geven die het verdient. En daar krijg je veel meer voor terug dan je denkt.’